یکی از مهم ترین مسائل کشور در سال های اخیر نرخ بیکاری به خصوص در بین جوانان و فارغ التحصیلان دانشگاهی است. چالش نهادینه در حوزه کسب و کار فارغ التحصیلان، سیاست گذاری نامناسب آموزشی،  ارتباط کم͏رنگ صنعت و  دانشگاه در حوزه پرورش دانشجویان متناسب با نیاز صنعت، عدم توازن منطقه ای و جنسیتی، نقش کم رنگ مهارت آموزی و توانمندسازی دانشجویان، و عدم تطابق شغلی در گروه جوان و  قشر تحصیل کرده است. بر این اساس یکی از مهم ترین اهداف برنامه های توسعه طی دو دهه اخیر رشد اشتغال بوده است. برنامه هفتم توسعه نیز با همین استدلال هدف کمّی یک میلیون اشتغال در سال را هدف گذاری نموده است و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی به عنوان متولی ایجاد و توسعه کسب‌وکار خرد و خانگی، تعیین شده و در سطح عملیاتی نهادهای توسعه‌ای غیردولتی دارای مدل و شبکه تسهیلگری، به عنوان مجری معرفی شده‌اند. بر اساس هدف‌گذاری‌ها، در پایان سال پنجم برنامه هفتم، فضای کسب و کار کشور بر اساس تعریف بانک جهانی در رده کشورهای دارای سهولت قرار خواهد گرفت؛ به گونه‌ای که علاوه بر سهولت راه‌اندازی کسب و کار، تداوم و رشد فعالیت کسب و کارها و امکان تجدید ساختار برای آنها فراهم می‌شود.

همچنین در برنامه هفتم بر تقویت تناسب بین تحصیل و اشتغال دانشجویان تاکید شده و در این خصوص آمده است وزارتخانه‌های علوم و بهداشت به همراه دستگاه‌های اجرایی موظف اند برای کارورزی، کاربینی و حضور دانشجو در فضای واقعی کار، تسهیلات لازم را ارائه و همکاری لازم را انجام دهند. با تدوین این آئین‌نامه پیوند بین دانشگاه به‌عنوان محل تحصیل و جامعه به‌عنوان محل خدمت بر دانشجو به‌گونه‌ای تعریف شود که دانشجو هم‌پای دانش، مهارت لازم را هم کسب کند تا بتواند با کاریابی در کمترین زمان، با حداکثر قدرت وارد بازار کار شود. با توجه به دوران طلایی تحصیل، دانشگاه به عنوان یکی از ارکان آموزشی کشور می تواند نقشی مهم در ایجاد و تقویت مهارت های تخصصی و عمومی ایفا نموده و با ارایه آموزش͏های لازم و ایجاد بستر تولید و فروش شبیه سازی شده، احتمال شکست کسب و کار فارغ التحصیلان را کاهش دهد. لذا طرح کسب و کار دانشجویی دانشگاه شیراز، کاملاً مطابق با برنامه هفتم توسعه بوده و با ایجاد بستر آموزش، تولید، فروش و ارایه خدمات زمینه ایجاد کسب و کار را مهیا نموده و با ارایه بسته͏های حمایتی زمینه رشد کسب و کارهای دانشجویی موجود را مهیا نماید.